Әрине, Мұқағали даңқы бәрімізге ортақ. Солай десек те, ол Тұманбай Молдағалиевтың ағасы. Екеуінің сыйластығына сызат түскен емес.

Мұқағали дүниеден озғанда жүрегі жылаған інілерінің ең басында Тұманбай тұрды. «Сенің жұлдызың – ең шұғылалы жұлдыз, ең шуақты жұлдыз!» деп ағынан жарылды. Ақын ағасының әдебиеттегі орнын асқақтата бағалады.

1981 жылы Мұқағали  Мақа-таевқа арналған тұңғыш мерейтой өтті. Сол үлкен шарада Тұманбай баяндама жасады. Сағынышы мен ілтипатын ел-жұртқа паш етті. Бейнелі сөздері баршаны тебірендірді. Осы сүйіспеншілігі ешқашан өзгерген жоқ.

Жұрт бүгін де кеткенмен болып ақын,

Кім бар еді ол күнде оны ұғатын.

Сенің жырың жаралған махаббаттан,

Бір-ақ рет өмірде жолығатын, – деп жырлады Тұманбай Мұқағали ағасы туралы.

Егер, әдебиетіміздің осынау екі алыбы қазір тірі болса, маңдайлары жарқырап ортамызда отырар еді! Әзілге дес бермейтін Дәркембай Шоқпарұлы бауырларымен қалжыңдасар еді. Содан кейін үшеуі бірігіп Есіктегі елмен кездесіп, әрі қарай Шелек өңіріне өтер еді...

Алтын Адам егерде қазақ болса,

Білген екен өзінің қымбат-тығын! – деген Мұқағалидың зор дауысы Түрген мен Асыны, Бақай тауы мен Асысағаны жаңғыртар еді...

Амал не, тоқсан жылға жақындаса да ақиық ақын арамызда жоқ. Есесіне Мұқағали мұрасын ұлықтап жүрген ақын атындағы басылым бар. Оны ұлы қаламгердің өзіндей көресіз бе, көзіндей көресіз бе, бәрі ниет-пейілдеріңізге байланысты. Журналды үйлеріңізге кіргізіп, төрге шығарсаңыз – ірі екендеріңізді көрсеткендеріңіз.

Ұлы ақын өзінің бір сөзінде «Мені мың қазақ оқыса, арманым жоқ» деген екен. Арманы асыра орындалды. Біз де ақын сөзін қайталағандай болып «Мұқағали» журналын оқитын мың қазақ Еңбекшіқазақ ауданынан табылады» десек, сенімге селкеу түспейтін шығар?!

Журналдың жылдық баға-сы соншалықты қымбат емес. Анықтап айтсам журналдың индексі – 75312, бір жылға – қала үшін 4243,80 теңге, ауыл үшін  4269,60 теңге.

Батық Мәжитұлы,

«Мұқағали» журналының бас редакторы,

Халықаралық «Алаш» әдеби сыйлығының

лауреаты.