Аталған оқиға жақында ғана Есік қаласының орталығында орын алды. Ал көлігін жол ортасына қоя салып, жерде жатқан жалауымызды көтерген түрік азаматын көргенде бір жағынан қуансам, екінші жағынан жүрегім қарс айырылды. «Қалайша біз осындай күйге жеттік?» деген сұрақ өзегімді өртеді.  Керек десеңіз, осындай жалған патриоттықтың кесірінен Туымызды қоқыс арасынан да тауып жатырмыз. Бірнеше апта бұрын Алматы қаласының жоғарғы жағындағы «Алма-Арасан» демалыс аймағындағы Аюсай сайында той серуеніне шыққан патриотсымақтар Туымызды қоқыс жәшігіне тастап кеткен. Оқиға әлеуметтік желілерде қызу талқыға түсті. Өкінішке қарай, кімнің ісі екендігі анықталмады. Рас, той бола қалса, серуенге шығу керек. Ол жағын реттесек «патриоттығымыз» ұстап қалады. Сонымен не керек бір қолымызда харам су, екінші қолымызбен қасиетті байрағымызды желбіретіп кете барамыз.

Бүгінде құқық қорғау қызметкерлері де серуенге Туды алып шығудың заңға қайшы екендігін айтып, дабыл қағуда. Алайда, мұны ескеріп жатқан жан жоқ. Мемлекеттік Ту – елдігімізді танытар еліміздің ұлттық нышандарының бірі. Оны қолдану мен орнату аясы заң бойынша қадағаланады. ҚР-ның Мемлекеттік рәміздер туралы Заңының 13-і бабы 1-ші тармағында «ҚР-ның азаматтары, сондай-ақ, республика аумағында жүрген адамдар Қазақстан Республикасының рәміздерін құрметтеуге міндетті» – деп нақты көрсетілген. Ал заңға құлақ аспағандар ҚР Қылмыстық құқық кодексінің 317-бабы «ҚР Мемлекеттік рәміздерін қорлау – 1 мыңнан 2 мыңға дейінгі айлық есептік көрсеткіш мөлшерінде айыппұл салуға немесе бір жылға дейінгі мерзімге бас бостандығынан айыруға жазаланады».  Демек, есірген «патриоттар» жазасыз қалмайды. Ұлттық нышанымызды қорлаудың құны кемінде – 2 млн теңге болмақ.

Тағы бір мысал, бірде Есік қаласынан шыққан көлікпен тойшыл «патриоттардың» көшіне ілестім. Тәртіп сақшыларына тұтылып қалармыз деген ой болу керек, Түрген сайындағы бұрылысқа дейін тыныш жүріп отырды. Ал көліктері тауға қарай бұрыла салысымен терезеден шыққан жастар сол баяғы әдетіне көшті. Бір қолында сыра... Бір қолымен желбіреген көк Ту...

Осылай жалғаса берер болса байрағымыз әжетханада жатпасына кім кепіл? Алайда, бұдан зорғысын да көрдік қой. Осыдан бірнеше жыл бұрын көк байрағымызбен көшеде қоқыс тасыған студенттер республика жұртшылығының наразылығын тудырды (суретте). Ал осының барлығын істеп жүрген – жастар. Елбасының өзі «Елдің болашағы, Тәуелсіз Қазақстанның болашағы – жастар» – деп бізге сенім артып отыр. Елдің ертеңі деп үміт артқан азаматтарымыз бүгінде осындай бассыздыққа барса, келешегіміз қандай болмақ? Әрине, жастардың барлығына топырақ шашып, қаралаудан аулақпыз. Десе де, жоғарыдағы оқиғалар әрбір қаракөздің санасына жетіп, отансүйгіштік ұғымын дұрыс жағынан ұқса болғаны.

«Айтылмаса сөздің атасы өледі». Бүгінде жеке азаматтар былай тұрсын, мемлекеттік мекемелердің төбесінде тоз-тозы шығып оңып кеткен, тіпті, кейбірінде жыртық Тулардың ілініп тұрғанын көзіміз көріп жүр. Өткен жылғы аудан әкімдігі жанындағы мемлекеттік рәміздер жөніндегі комиссия да аудан аумағындағы бірқатар мекемелерде Тулардың талапқа сай еместігін анықтаған. Сол мекеменің бір қызметкерінің бойында Отанға деген титтей де сезім болса, Ту жыртылып жатпас еді. Тіпті, өзіміз емес өзге елдің мекемелері біздің рәміздерге құрметпен қарауды үйренуде. Жыл басында Қытайда жүрген студенттеріміз университетінің алдында ілініп тұрған жыртық Туымызды ауыстыртты. Кейіннен оқу орнының әкімшілігі көп Тулардың ішінен байқамай қалғандықтарын айтып, өз кінәларын мойындады. Ал Еуропа елдерінің біріндегі университетте теріс ілінген көк байрақты түзеттірген қаракөз талайдың алғысын арқалағаны баршамызға аян. Шетелдік мекемелер олқылықтың орнын толтырып қана қоймай, қазақ жастарынан кешірім сұрап, арқасынан қақты. Міне, әрқайсымыз осы жастардан үлгі алуға тиіспіз.

Айта кетейік, аталған комиссия мүшесі «Еңбекшіқазақ» газеті мен аудандық ішкі сая-сат бөлімі бүгінде аудандағы мемлекеттік мекемелердегі рәміздерге мониторинг жүргізуде. Ол туралы толығырақ газеттің алдыңғы сандарында жариялайтын боламыз.

ТҮЙІН. Көк Тудың желбірегені,

Жаныма қуат береді.

Таласқа түссе жан мен Ту,

Жан емес маған керегі

Көк Тудың желбірегені – деп ақын Алмас Ахметбекұлы ұлттық байрағымыздың мәңгі желбіреуі үшін жанын құрбан етуге әзір екендігін әнмен ұқтырды. Чемпион спортшыларымыз әлемдік бәсекелерде Туымызды биікке көтеріп, шетелдіктерге қазақтың Гимнін шырқатты. Қазақ студенттері өзге елде жүрсе де жалауымыздың талапқа сай еместігіне бей-жай қарай алмайтындығын көрсетті. Ал біз, құрметті тойшыл жастар, ащы суға тойып, Туымызды аяқ асты етіп нені дәлелдемекпіз? Ойланайық... Ал көк байрағымыз өз тұғырының биігінде желбіресін!

Сардарбек НҰРАДИН.