Бұл күнде басы ауырып, балтыры сыздамайтын жан некен-саяқ шығар. Ауылда да, қалада да емханаларға бара қалсаң қалың көпір халықты көресің. Электронды кезек жасалған жерде у да, шу да жоқ. Кейбір емханаларда жұмыстан кешіккен дәрігерді күтіп, жабық есікке қараған ашулы жүздерді, мұңайған көздерді көресің. Кейде дәрігердің шәлкес мінезіне шыдамай ашуға жол беріп, булығып жатқандар жағы кездеседі. Сабырға шақырып, өмір ғой дейміз де қоямыз. Неге?
Айтайын дегенім, ауданға Елбасымыз келіп Есікте, заман талабына сай салынған жаңа емхана мен аурухананы көріп жұмысына, жабдықталуына риза болып кеткені әлі есімізде. Оған білікті дәрігер Гүлнәр Құраметова бас дәрігердің орынбасары болып тағайындалған еді. Міне, содан бері біраз жыл өтті. Ауырып, кейде жолдамамен осында келе қалсаң (тек мен ғана емес, емделуші басқа адамдардың пікірі осындай) әр дәрігер, медбике өз орнынан табылады. Әр науқасты ашық қабақпен қабылдап, қойылған диагнозына байланысты сауығу, ем қабылдау жолдарын бәйек болып түсіндіріп жатқаны. Әрине, аурудан айығып кету үшін қабылдаған дәрімен қоса, емделушінің жүректен шыққан жылы сөзі, саған деген шынайы пейілі, мейірімі қосымша ем болары сөзсіз. Гүлнәр Құраметованың өзіне де қашан барсаң, келушілерге кабинетінің есігі ашық. Сөзіңді тыңдап, мазалап келген шаруаңды шешуге қолынан келген көмегін көрсетіп, адамгершілік танытып жүргені. Әр ақ халатты жан бойына ұялай бастаған менмендік пен пендешіліктен арылып, осылай әркез қарапайым қалпын сақтап, кішіпейіл болып, үлкенге құрмет, кішіге ізет танытса нұр үстіне нұр болар еді ғой. Ауруыңды да бір сәт ұмытқандай боласың.
Міне, қаһарлы қыстың ызғары да кетті. Жаймашуақ көктеммен аруларымыздың мерекесі есік қақты.
Көпшіліктің құрметіне бө-леніп, ұйымдастырушылық қабілетімен танылған халық қалаулысы, тәжірибелі дәрігер, ардақты ана Гүлнәр Құраметова және ұжымындағы барлық қыз-келіншектерді мерекелерімен құттықтаймын. Жұмыстарына табыс, отбасыларына бақыт тілеймін.
Әбілбек Айтақынов, зейнеткер, Райымбек, Еңбекшіқазақ аудандарының құрметті азаматы.