Көк аспанда желбіреген көк туымыз бүгін төмен түсірілді. 13 шілде – Ұлттық аза тұту күні болып жарияланды. Оның себебі – бүкіл әлемді жалмаған аты жаман дерттің елімізде де дендеп кетуі.

Билік басындағылардың ескертулерін ерен санамай, таралып жатқан вирусты көпшілік ойын-күлкіге айналдырды. Тіпті жасырын той тойлап ұсталғандар қаншама. Сақтық шаралары мен пандемия кезіндегі жоғарыдан бекітілген талаптар сақталмады. Ал енді бүгін елдігіміз бен еркіндігіміздің символы – тудың төмен түсірілуі жағдайдың қаншалық қиын екенін көрсетудің жалғыз жолы болғандай көрінеді маған. Бұл – меніңше, дер кезінде қабылданған шешім. Өйткені, өкінішке орай, әлі күнге «Мен аман-есенмін. Демек, елдің даурығып жүргені – далбаса» деген ойдан ары аса алмайтын азаматтар жоқ емес. Ал бүгінгі бір минуттық үнсіздік аз да болса, ой салар деген үміт бар, әрине.

Арқаны кеңге салмай, ес жиятын кез келді. Соңғы екі-үш аптада ауруды жұқтырғандар саны күрт көбейіп, 59 899 болды. Бір жұмада 111 адам көз жұмды. Жан-жақтан қаралы хабар жеткізіп, жоқтау айтқан ағайын. «Жау жағадан алғанда, бөрі етектен тартады» дегендей, коронавирусқа пневмония да қосылып, өршіп тұр. Мұндайда тек бірлік жеңеді. «Бір жағадан бас, бір жеңнен қол шығарып», күш-жігерімізді біріктіре отырып, індеттің алдын алайық, ағайын!

Құралай МҰРАТҚЫЗЫ