Балалар өмірге үлкендердің тәрбиесін алу үшін ғана емес, сондай-ақ БІЗДІ де тәрбиелеу үшін келеді. Мың мәрте қайта ойлансам да, мұны жоққа шығара алмадым. Кей-кезде күтпеген жерден төрт жасар қызым: «Анашым, сіз былай емес, былай істеу керек деп едіңіз ғой» дегенде, бүкіл айтқан сөз, әрекеттерім көз алдымнан қайта айналып өте шығады. Сөйтеді де сергелдеңге салып қояды. Енді мен, о баста айтқан сөзімді сол қалпында қалдыру үшін барымды салуға тырысып бағамын. Себебі, ол кезде бір нәрсені айтсам, кейін басқа нұсқа ұсынсам, балам…

Ислам дінінің түсінігінде отбасы – перзент бойында сүйіспеншілік пен мейірімділік қалыптастыратын қасиетті шаңырақ. Сол себепті, шариғатта отбасының екі тірегі – әке-шешеге айрықша мән-маңыз беріліп, Аллаһ Тағаланың Құран Кәрімде ата-анаға жақсылық жасауды бұйырғаны үнемі еске алынып, көптеген ізгі іс, ақыл-кеңес ата-ананы аялауға арналады. Хазреті Имам Нәсәфи: «Ата-ананың (әке-шешенің) баласында сексенге жуық ақысы бар. Олардың 40-ы тірі кезінде, 40-ы қайтыс болғаннан кейін орындалады. Тірі кезіндегі он ақысы дене мүшемен, оны тілмен, оны жүрекпен (көңілмен), қалған оны ақшалай өтеледі» – деген.