Мұқағали Мақатаевтың артына қалдырған өшпес мұрасы, жарық жұлдыздың қараңғы түн қойнауынан құпия сәулесін шашқандай жарқырай, өркендей өсіп, айшықтала түсуде. Ақын өлеңдерін оқыған сайын ақиқат бейнелі рух, сезім мен сананың бірлігі көңілге ұялайды. Бүгінде ақиық ақынның шығармашылығы жас ұрпақтың  қанбас бұлағына айналған.  Сондықтан да өрімдей өспірімдер ақиық ақынға өз сағынышын сарқып тауыса алмайтыны анық. Оқырман назарына Әл-Фараби атындағы орта мектеп оқушыларының өлеңдерін ұсынып отырмыз.

Көгіне көңілімнің қүн қонады

     Өлең жырдың өлмейтін мұзбалағы,

     Өзіңе арнап жас балаң жыр жазады.

     Оқысам ғажап сұлу өлеңіңді,

     Көгіне көңілімнің күн қонады.

     Сыйынан табиғаттың жаратылған,

     Аққудың жыры естілер қанатынан.

Мен мәңгі таланытыңа тағзым етем,

Ақын ата, кемеңгер дара тұлғам.

Мұқағали – мәңгі өшпес ұлы ақын,

Ұрпағымын жалғастырар мұрасын.

Дауыл тұрып, қарсы шығып жатса да,

Шамшырақ болып мәңгі жанып тұрасың.

Айша МЕРГЕН, 5 «а» сынып оқушысы.

Мұқағали ақынға арнау 

     Мұқағали атадай ақын болам,

     Өлең жазу өнеріне жақын болам.

     Мұқағали ақындай жырласам деп,

     Арнау өлең жазамын ақынға мен.

     Ақынның досқа деген шапағатын,

     Ананың балаға деген махаббатын.

     Табиғаттың сұлулығын, тұнығын,

     Өмірдің  бізге сыйлар шапағатын.

Жетім көлдің сұлулығын сүйе білген,

Аққу құсты аппақ аймен теңеген.

Ғажаптығын жеткіздің адалдықты,

Тербетіп өлең жазып  жүрегіңмен.

Сіздерге аян ақынымның өнері,

Ғажапсың  әр қазаққа нәр берген.

Саған қалай бере аламыз бағаны,

Данасың ғой ғасырымды тербеткен!

Айқын  ЖАЙНАҚ, 5 «а» сынып  оқушысы.