Мамырдың мамыражай мақпал түні. Салқын, самалды, май тоңғысыз. Алты ай қыстың ызғары кеткенімен, түннің салқын ауасынан дене тітіркейді. Ауыл ортасында орналасқан Жеткербай отбасының еңселі үйінің шам жарығы сөнбеген. Бұл күнделікті үйреншікті көрініс. Ортаңғы бөлмеде қалам-қарындашын қолға алып, география, биология оқулықтарымен түрлі әдебиеттерге шұқшиған қаршадай қыз отыр. Керекті деректерді дәптерге түртіп алады да, ойға шомады. Бұл бармақтай қыздың бойына жастай, ойын баласы емес, ой тұңғиығының тереңіне бойлайтын үйреншікті әдеті. Қалыптасқан қадірлі қасиеті. Жатын бөлмесінен шыққан Дәмегүл ана: – Құлыным-ау, түннің жарымы…