«Саяжайда адам өлтіріп кетіпті» – деген алып-қашпа әңгіме аудан тұрғындарын, әсіресе, қалалықтардың зәресін алды. Бұл – істің байыбына бармай, бәз-біреулердің ойдан шығарған өсегі. Негізінде, саяжайда ешкімді өлтірмеген, керісінше осындай тосын оқиғалардың алдын алу мақсатында Ұлттық Қауіпсіздік комитетінің аудандық бөлімі терроризмге қарсы оқу-жаттығу өткізді өткен аптада.

1986 жыл. 26 сәуір. Азамат тарихында өз масштабы бойынша ұмытылмас із қалдырған техногендік әрі гуманитарлық қасіретті апат – Чернобыль атом электр станциясының /АЭС/ жарылысы болған күн. Айдаһардай  аузынан ажал отын шашқан алапат апатты ауыздықтауға атсалысқандарды алып демей не дейміз? Ертегідегі кейіпкерлер іспеттес олар осыдан 30 жыл бұрын өмірде көзге көрінбей жалмайтын ажалмен айқасты. Сондықтан да бұл күн Чернобыльдік халықаралық еске алу күні болып тарихқа енді.

«Дені саудың – жаны сау» – деген сөз бекер айтылмаса керек-ті. Спортты жанына серік еткендер ауру-сырқаудың не екенін білмейді әрі саламатты өмір салтын насихаттайды. Шыны керек, бүгінгі жастарымыз зиянды әдеттерден аулақтап, спортпен шұғылдануда. Түрлі жарыстар ұйымдастырып, бүлдіршіндерге үлгі болуда. Жақында осындай мақсатта Есік қаласындағы дене шынықтыру-сауықтыру кешенінде баскетболдан Алматы облысының чемпионаты өтті. Екі күнге созылған жарысқа облыс аумағындағы 10 ауданнан 10 команда қатысты.

Ұлы Отан соғысындағы Жеңістің жетпіс жылдығын атап өттік өткен жылы. Ат төбеліндей қалған  сол соғысқа қару алып  қатысқан ардагердің әрқайсының атын атап, жеңіске қосқан үлесін айғақтап,  үлкен саяси-патриоттық науқанды  жүргізуге белсене араластық. Үздіксіз  соққан желдің екпінімен тоқтаусыз сырғып бір шағылдан  екіншісіне көшіп жатқан  құмдай уақыт дегенің өте шықты сол 70 жылдың Жеңіс тойынан соң. Енді міне, биыл  Берлиннің Рейхстагына ту тіккен  Ұлы  Жеңістің  71-жылына да  санау-лы ғана күндер қалды. Осы аз уақытта  мүмкіндігінше ардагерлерге түгел аралап шықпасақ  та телефон шалып, аман-есендігін тілейік деген ниетімізді сезгендей баласын автокөлік  рөліне отырғызып, Алға  ауылынан ардагер атамыз, батагөй ақсақалымыз, талай жеңіс  шерулеріне қатысқан Солтанбай Жарықбасов өзі  жетті Есік қаласына. Этажға өрмелетпей төменге түсіп сәлем бердік ардагерге. Жеңіс күні қарсаңында келіп  сұхбат алып кетейін аға, – десем екі күннен кейін өмір жолын,  әскери қызметін хатқа түсіріп өзі әкеп тұр Ұлы  Отан соғысының ардагері. Ыңғайсызданып, неге  қозғалдыңыз, Алғаға өзіміз-ақ баратын  едік деп қипақтасам «аяғым жүріп тұрғанда қайтып үйде отыра  аламын» деп  қолыма төменгі мазмұндағы мақаланы ұстатып Алғасына аттанды ардагер Солтанбай ата. Назарларыңызға сол  кісінің өзі туралы  әңгімесін ұсынамыз.

Мен 5 жасымнан анамнан жетім қалып жалғыз  өстім. Басымнан аштықты, жалаңаштықты  өткіздім. Осы өткен қиыншылықтарды біздің ұрпақтарымыз көрмесін. Ол үшін әр азамат ар-намысын, Отанға деген сүйіспеншілігін жоғары бағалай білуге, ұл-қыздарымыз  текті, инабатты, кішіпейіл, білімді еңбекпен  жалғастырып өз дәстүрлеріне, дініне берік  болуға  ұмтылғаны абзал.