Қазақстанның биыл Тәуелсіздігіне 25 жыл. Осы орайда, 2015 жылы 30 қарашада еліміздің президенті Н.Ә.Назарбаев Тәуелсіз мемлекет атанғанымыздың 25-жылдығына аяқ басқалы тұрғанымызды айта келіп: «Бұл – Тәуелсіздікті нығайту жолындағы өлшеусіз еңбегіміздің ширек ғасырлық белгісін қорытындылайтын мерейлі сәт. Тәуелсіздікті баянды ету оған қолжеткізуден де қиын. Мемлекетіміздің тұғырын мызғымастай нығайта түсу үшін бізге әлі талай өткелі күрделі, өтпегі көп, бұралаң жолдардан өтуге тура келеді» – деген еді. Иә, біз осыдан 25 жыл бұрын қандай едік? Ал қазір қай дәрежеге көтерілдік? Сәл шегініс жасайық…

Ай тығылып, күн шыққанын тоқтатпаса, тіршілік те жалғаса бермек. Сұрапыл соғыстан жараланып келген әке жүрегі елжіреп туыстарын іздейді. Әттең, таба алса... амал жоқ, үкілі үміті үзіліп, ет жақындарына деген шексіз сағынышын соғыс өрті басады. Қарағанды топырағында асыр салған сол бір бала кез бұлдырап сағымға айналды. Ақылды Іңкәр ана болса жолдасының тон қалтасынан табылған бір жапырақ суретті алып, құлыпты сандықтың түбіне жасырады. Балаларыма өз елін көрсетіп, атасының мәңгілік сапарға аттанған жері Қарағанды топырағына бір аунатып, балалық шағымның бел жоталарына бурадай мінгізіп…