Қазақ халқы ертеден
мәде-ниет пен салт-дәстүрге баса мән беріп, оның сақталуына қатты көңіл бөлген. Себебі, мәдениет – ұлттың
бет-бейнесі. Бұл турасында жазушы Мұхтар Әуезов: «...ғылым мен мәдениет барлық дүниенің алтын қазығы болып отыр» – деп, мәдениеттің ұлт өміріндегі орнын айшықтап кеткен. ОсЫ күнде сол алтын қазықты ел арасында
насихаттап,
дамуына үлес қосып жүрген жандар аз емес. Сондай жанның бірі –Қырбалтабай мәдениет үйінің директоры Айғаныш Стамбекова.
Президент Казахстана Нурсултан Назарбаев обращает внимание на то, что в республике приоритетным вопросом остается импортозамещение в обеспечении основными продуктами питания, в том числе овощами и фруктами.
Сазы сөзі мәңгілік мағыналы
Атыңнан айналайын халық әні
Қанша тыңдап келсем де бір өзіңді,
Тыңдай алмай келемін қанып әлі – деп ақындарымыз жырлағандай, халық әндері қаны қазақ, жаны қазақ адамды ешқашан жалықтырған емес. Себебі ұлтымыздың шынайы болмысын боямасыз бойына сіңірген дәстүрлі әндеріміз – әуезді әуендерімен, ұғынықты сөздерімен жаныңа сырлы сезімдер мен рухани күш сыйлайды. Сондықтан болар, әншімін деп жүрген талайлар халық әндерін қарық қылып орындай алмайтынын, айт десе батылдары бармайтынын көріп жүрміз. Оны сахнада орындау – табиғи таланты мен терең білімі бар және қазақы ұлттық құндылықты бойына сіңіріп өскен әншіге тиесілі. Дәстүрлі әнді дәріптеп, мәдениет саласында аянбай еңбек етіп жүрген әншінің бірегейі, ауданымыздың бетке ұстар бұлбұлы Арайлым Мамырбекқызы деп білеміз. Қасиетті ән өнеріне ғұмырын арнаған әнші Қаракемер мәдениет үйінде «Ән ғұмыр» атты шығармашылық кешін өткізді жуырда.
– Құрметті Сейітхан Есенбайұлы, Елбасының бұл мақаласы жөнінде өзіндік пікіріңіз...
– Тарих қойнауына енген Тәуелсіздікке дейінгі 70 жыл ішінде шыны керек, ұлттық санамыз шытынап, мәуелі мәдениетіміз мүжіліп үлгергені ақиқат. Оған кінәліні кеңестік идеологиядан көргенімізбен, өткен өтті. Ол да қатпар тарих қойнауына қазақ қоғамының зілді жылдары болып еніп кетті. Ал сол Тәуелсіздікке биыл міне, 26-шы жыл десек, осы уақыт аралығында Елбасымыз өзінің биылғы «Қазақстанның үшінші жаңғыруы: жаһандық бәсекеге қабілеттілік» атты Жолдауында атағандай екі белесті аттадық. Оның бірі – сонау 1991-де Тәуелсіздігімізді алғанымыз болса, екіншісі, «Қазақстан-2030» стратегиясын мерзімінен бұрын сапалы орындағанымыз. Бұл зор жетістік. Ендігі асуымыз – «Қазақстан-2050», яғни, әлем бойынша үздік дамыған 30 елдің қатарынан орын алу. Көшбасшымыздың тілімен айтқанда бұл – Қазақстанның үшінші жаңғыруы. Дегенмен, әлеуметтік-экономикалық өсім елімізде қарқынды көрініс бергенімен, рухани тұрғыда тұмшаланып тұрғанымызды Көшбасшымыз ұғынды. Сөйтіп, рухани жаңғыруға жол ашты. Бұл – ісімізден ой-санамыз озып жүруін талап етеді. Сон-дықтан мақала шыққан күні егемендігіміздің тағы бір белесі қол созғандай қуандық.
«...Қариялар не деген керім еді,
Бабалардың баласы қариялар,
Сиреп бара жатқандай көрінеді». Арқалы ақындардың жырына арқау болған осынау қарттарымыз күн санап азайып бара жатқаны рас. Әсіресе, Отан үшін от кешкен майдангерлеріміздің саны ауданымыз бойынша саусақпен санарлық қана. Бүгінде көзі тірі 14-і ғана қалды. Ұлы жеңіс күніне орай осындай замана батырларына «Нұр Отан» партиясы төрағасының бірінші орынбасары Мұхтар Құл-Мұхаммедтің, Алматы облысының әкімі Амандық Баталовтың, Еңбекшіқазақ ауданының әкімі Бинәлі Ысқақтың жүрекжарды құттықтауларын жеткізді. Ел ағаларының құттықтаулары мен материалдық көмектерін «Нұр Отан» партиясы Еңбекшіқазақ аудандық филиалы төрағасының бірінші орынбасары Қуат Байғоджаев, аудандық ардагерлер кеңесінің төрағасы Тілеулес Ұзақов әрбір ардагердің үйіне барып, салтанатпен табыс етті мереке қарсаңында.
Талай боздақты қыршынынан қиып, ананы баласынан, баланы асқар тау әкесінен айырған сұм соғыстағы жеңіске биыл 72 жыл. Сонау отты жылдары майданда етігімен су кешкен, елі үшін қан төккен батырларымыздың ерлігі еш ұмытылған емес. Қатары сиреп бара жатқан арамыздағы ардагерлерге 9 мамыр күні Есік қаласында құрмет көрсетілді. Қала орталығындағы Ұлы Отан соғысы боздақтарына, ардагерлеріне арналған ескерткіш маңында мерекелік концерт ұйымдастырылды.
«Туған жерін сүйе алмаған,
Сүйе алар ма туған елін». Елбасы өзінің «Болашаққа бағдар: рухани жаңғыру» атты мақаласында «Ауылым – әнім» атты әннің осы жолдарын ұтымды келтірген еді. Расында, бауырында еңбектеп, қаз басқан қасиетті мекеніне тәу етпеген жаннан жақсылық күту, әй қиын-ақ. Сондықтан Көшбасшымыздың осы идеясын әдеттегідей республикамызда аудан азаматтары алғаш боп қолдады. Сөзбен емес, іспен. Ащыбұлақтық «Амал БИО» Астана Фрутс компаниясының директоры Асқар Сабиров сол ауылдың орталық саябағын гүлдендіру жұмыстарын бастап кетті. Сонау тоқырау заманында тоз-тозы шыққан 1,2 гектар аумақ енді тұрғындардың басын біріктірер саялы баққа айналмақ. Кәсіпкердің алғашқы қадамын құптап Алматы облысы әкімінің орынбасары Жақсылық Омар, Еңбекшіқазақ ауданының әкімі Бинәлі Ысқақ бастаған ел ағалары, ауыл тұрғындары сол алаңға жиналды Отан қорғаушылар күні қарсаңында.
Жақында Есік қаласындағы төменгі стадионда футболдан аудан әкімі кубогінің ақтық кезеңі өтті. Ауқымды шараға аудандық мәслихат хатшысы, бокстан КСРО-ның спорт шебері Бекет Ахметов, спорт жанашыры Руслан Қалиев, қала әкімі Бауыржан Бименов пен дене шынықтыру және спорт бөлімінің басшысы Ерболат Сарабеков қатысты.
Еліміздің бас газеті «Егемен Қазақстанда» жарияланған
Елбасы Н.Ә.Назарбаевтың. «Болашаққа бағдар: рухани жаңғыру» мақаласын кейбір авторлар қанға сіңген әдетпен Жолдау деп атап жүрсе де бұл жолы Президенттің бағдарламалық кесек
туындысын мақала түрінде берілуінің өзі оқырман қауымның, жалпы ел тұрғындарының ерекше назарын аударған тактикалық шебер тәсіл болғанын атау керек. Ресми құжаттардан гөрі жүректі жарып шыққан ой толғаулар, оқырман, тыңдарман, көрерменмен тең терезелі жағдайда пікірлесу, талқыға салу үшін ұсыныс жасау өзара сенімділікке бастайтыны да шындық. Елбасының
рухани жаңғыру тақырыбына жазған мақаласын өз басым
осылай қабылдадым да өз пайымдауларыммен оқырманмен бөлісуді жөн көрдім.
Фашистік Германия Кеңес Одағына еш бір ескерусіз тұтқиылдан соғыс бастаған кезде Дәуіт Беспаев қылыштай қылшылдап тұрған қырық жаста еді. 1901 жылы өзі дүниеге келген Сүгір ауылы Тельман колхозынан әскер қатарына шақырылды. Ұлы Отан соғысына бастан аяқ қатысқан Дәуіт ата жеңіске таяу қалған кезде қатты жараланып, госпитальда жатып емделіп, 1946 жылдың қазан айында ауылға оралады.