Бірде данагөй қартқа жас жігіт келіп: — Мен өзімді сондай сорлы, түкке пайдасыз, байғұс сезінетіндіктен, осы сезіммен кейде тіпті өмір сүргім келмейтіндіктен сіздің алдыңызға келіп отырмын. Айналамдағылардың бәрі мені жолы болмайтын нақұрыс, бейшара дейді. Ақсақал, маған көмектесіңізші, – депті. Көзінің қырымен бір қарап, қарт: — Кешір, мен саған көмектесе алмаймын, қолым бос емес. Бір шаруаны тезірек бітіруім керек, – деп асығыс жауап беріпті де, сәл ойланып: — Егер сен маған көмектессең, мен де сенің қолыңды қайтармаймын, – дейді. — Ә-әрине,…