Қайтсем озық қылам деп туған халқын, Қазаққа мәшһүр болған Ахмет ақын. Маса болып оятып өлеңімен, Ұқтыруға талпынған сөздің парқын. Елінің қамын жеген Ахмет бабам, Өзіңнен сансыз жауһар мұра қалған. Сауатын ашамын деп ұрпағының, Ізденіп, ел мен жұртты аралаған. Жеңіл тілмен аударып мысалдарды, Жамандықты өлеңмен тұсаулады. Намысын қайрап қара өлеңменен, Сынға алды тентек пен асауларды. Әліппені жұртына сыйлап кеткен, Оқытам деп қазақты еңбек еткен. Бабамызды қалайша ұмытамыз, Алаш үшін бір талмай терін төккен. Ахмет десе селт етпес қазақ бар ма? Ұлты…