Мұқағали – сен жырдың алыбысың,

Сыйлаған сұлу өлең халық үшін.

Сый көрмей-ақ өмірден өткеніңе,

Барады күйіп жүрек, жанып ішім.

Топталған талай ақын жарып ішін,

Өлең жазған ерекше дарыны шын!

Мұқағали, жырыңмен сусындасам,

Басылады өлеңге сағынышым.

                  Өшпес із

Жүрек жырын ақ параққа түсірген,

Жырларынан сезім сырын түсінгем.

Ақиықсың, дара туған ақынсың,

Қалған ақын, сірә, сенің көшірмең.

Армандаймын болуды ақын өзіңдей,

Жыр жазамын күнде кешке көз ілмей.

Сіздің әрбір жалындаған жырыңыз,

Бейне, алтын мұрағаттың көзіндей.

Арман Пайзоллаев