Қорқыныш, үрей, уайым. Мұның бәрі ес кіріп, есейгенде пайда болады деген ойдамыз көпшілігіміз. Балалық шақ уайым-қайғысыз, кіршіксіз таза көрінеді. Бірақ бұлай ойласаңыз, қатты қателесесіз. Кез келген психологтен сұрасаңыз, біздегі барлық қорқыныштың негізі, бастауы бала күнімізден бойымызға жиналатынын айтады. Біз бұл өмірге аппақ парақтай кіршіксіз таза күйде келеміз. Бірақ алғашқы қорқынышты кіндігімізді кескен кезде-ақ сезінеді екенбіз. Кішкентай сәби үшін сәл қатты шыққан дауыс былай тұрсын, оның киімін ауыстыру да шақалақты уайымға салып, үрейлендіретінін көрінеді. Ал одан кейін балалар жығылып-сүрінуден, қараңғыдан, жалғыз…