«Бәріміз парламент депутаты бола аламыз, министр бола аламыз, тіпті  республика президенті де бола аламыз. Бірақ ешқайсымыз өнер адамы бола алмаймыз» деген екен Мұстафа Ататүрік. Әлбетте, Жаратқаннан берілетін табиғи талантты өнер иесінің бойынан ешкім де ала алмасы хақ. Тек оларға қолдау көрсетіп, қанаттандырып отыру – өсер елдің белгісі. Осы орайда,  «Керім-ай» студиясының бір жылдығы жоғары дәрежеде тойланды.Құрметті қонақтар мен ата-аналар, ауыл тұрғындары қатысқан кеште «Керім-ай» студиясының жетекшісі Айгерім Қуанышқызы сахна төріне шығып, студияда пішумен тігу өнерін үйреніп жатқан және би байқауларына белсене қатысып жүрген шәкірттерге арнайы куәліктері мен сертификаттарды табыс етті.

Кейіннен студия жастарының өнерлері көпшілік назарына ұсынылды. Барша көрермендердің ыстық ықыласына бөленген өнерпаздар сахна төрінде барын салды.

Айта кетейік, кешті ұйымдас-тырушы «Керім-ай» студиясының жетекшісі Айгерім Қуанышқызы Қостанай облысы Арқалық қаласының тумасы, «Сымбат» сән академиясының түлегі. Мектеп қабырғасында оқып жүргенде 10 жыл бойы «Ақбота» би ансамбілінде би өнеріне қатысқан. Дизайн саласына 11 сынып оқып жүргенде «Сырмақтың да сыры бар» атты конкурсқа қатысу арқылы келген. Аталған конкурстың қалалық және облыстық байқауларынан І орынды иеленіп, республикадан Гран-Приге ие болады. Кейіннен Айгерімнің қолынан шыққан сырмақ Сара Назарбаеваның «Бөбек» қайырымдылық қорынан өз орнын тапқан.

Қазіргі кезде «Керім-ай» студиясында жас жеткіншектер сурет салуды, пішу мен тігуді, сонымен қоса хореографияны үйренеді. Студия бишілеріне арналған костьюмдер дерлік жас шеберлердің қолынан шыққан туындылар болып табылады, яғни басқа жақтан тапсырыс беріп немесе сатып алынбаған.

Балауса ШАРҒЫНОВА,

аудандық мәдениет және тілдерді дамыту бөлімінің

бас маманы.

Араға жыл салып, күллі Ислам үмметі аңсай күткен ұлық мереке – Құрбан айт та келіп қалды. Баршаңызды ең алдымен Қазақстан мұсылмандары діни басқармасы және Еңбекшіқазақ ауданының имамдары атынан Құрбан айт мерекесімен шын жүректен құттықтаймын.

Әрбір мұсылман баласы Құрбан айт күні таңертең дәрет алып, өзінің алғашқы қадамын тазарудан, мұнан кейін үстіне кіршіксіз таза да жаңа киімдерін киіп, хош иіс себініп, мешітте көпшілікпен бірге мерекелік намаз оқудан бастайды. Осылайша мұсылман мерекесі құлшылықпен басталып, өзінің барлық сән-салтанатымен имандылық думанына жалға-сады.

Құрбан айт мұсылман ай күнтізбесіндегі зүлхижжа айының оныншы жұлдызында басталып, үш-төрт күн мере-келенеді. Негізінен, бұл айт мейрамы мұсылмандардың Мекке мен Мәдине шаһар-ларында қажылық парызын өтеу кезеңімен аяқталады.

Елбасымыз Н.Ә.Назарбаев-тың бастамасымен тәуелсіз еліміз «Құрбан айт»  мерекесінің алғашқы күнін республикалық деңгейде демалыс күні ретінде мерекелеп келеді. Биылғы қасиетті мереке тамыз айының 11-ші жұлдызына тап келеді. 07.00-дегі таңғы намаздан кейін құрбандық шалуға болады.

Құрбан айт мерекесінде мүмкіндігі бар әрбір мұсылман баласы Алла тағаланың риза-шылығы үшін құрбандық шалуы тиіс. Тіпті, Алла Елшісі (с.а.с.): «Кімде-кім дүние-мүлкі мол бола тұра құрбан шалмаса, біздің мешітімізге жақындамасын», – деп қатаң ескерткен. Сондық-тан қорасында малы, яки қалтасында қаражаты бар кісі сараңдыққа салынбай, Алла жолында малын құрбан етіп, мұқтаж жандарға үлестіріп беруі керек. Бұл рәсім Құрбан айт намазынан кейін айттың үш күнінде орындалады. Сүйікті пайғамба-рымыз (с.а.с.) мерекенің бас-талуы мен құрбан шалудың уақытына қатысты: «Біздің бұл күнде алғашқы атқаратын ісіміз – намаз оқу, сосын қайтып келіп, құрбандық шалу. Кімде-кім осылай етсе, біздің сүннетімізге ергені. Ал кімде-кім бұдан бұрын құрбандығын шалатын болса, бұл құрбанының отбасына берілген еттен айырмашылығы жоқ. Мұның құрбан болуы мүмкін емес», – деген.

Айта кетейін, төрт түлік малдан тек қана қой, ешкі, сиыр және түйе ғана құрбандыққа шалынады. Қой мен ешкі бір жасқа, сиыр екі жасқа, түйе бес жасқа толуы керек. Алты айдан асқан тоқтының сыртқы көрінісі қомақты болса, құрбандыққа жарайды. Ал, ешкі міндетті түрде бір жасқа толуы керек. Қой мен ешкі бір кісі атынан құрбан етіледі. Ал, сиыр мен түйені бір адамнан жеті адамға дейін бірігіп құрбан етіп шала алады. Ең алдымен құрбандық малы сол жағымен құбылаға қаратып жатқызылады. Сосын бауыздайтын кісі «Бисмилләәһи Аллааһу әкбар» деп малды иегінің астынан өңешін, кеңірдегін және күре тамырларын кесе отырып бауыздайды. Малдың жаны шықпастан басын кесіп алу және терісін алу – мәкруһ амал. Малды бауыздап жатқанда «Бисмилләһ» сөзін әдейі айтпай қойса, ол малдың етін жеуге болмайды.

Құранда «Хаж» сүресінің, 28-аятында: «Құрбанның етінен өздерің жеңдер әрі міскіндер мен кедейлерге жегізіңдер», – делінген. Демек, құрбандыққа шалынған малдың етінен өзі және өзгелер де жей алады. Дұрысы, бұл мәселеде пайғамбарымыздың өсиетін басшылыққа алып, құрбан етін үшке бөліп, бір бөлігін мұқтаж жандарға, екінші бөлігін туған-туыстарыңыз немесе көршілерге, ал қалған бөлігін өз отбасына алып қалған жөн. Сондай-ақ, «барлығын Алла жолында атадым» деп құрбан етін түгелдей тұрмысы төмен жандарға таратып беруге де болады. Бір ескеретіні, құрбан шалушы адам сойылған малдың терісін пайдалана алмайды және қасапшыға ақы ретінде де беруіне болмайды. Терісі садақа ретінде берілуі тиіс. Айтпақшы, шалынған малдың бас-сирағы мен ішек-қарнын ысырап етіп  тастамай, оларды тазалап алып, мұқтаж жандарға үлестіріп беру керек. Құрбан айттың ең сүйікті амалы және осы мерекенің басты құлшылығы болған құрбандығымыз толықтай қабыл болуы үшін малдың жеуге жарамды болған ешбір ағзасы күл-қоқысқа тасталмауы қажет.

Жаратқан Ие баршаңыздың ізгі ниеттеріңізді қабыл етсін!

Сапархан ТӨРЕҚҰЛОВ,

ауданның бас имамы.

Далекий теперь 1997-й… В разгаре эпоха приватизации и практически полной остановки промышленных предприятий, реорганизованных в АО и ТОО. Оборудование идет на металлолом, рабочие и служащие  отправлены  в бессрочные отпуска. Здания цехов превратились в заброшенные «коробки», разбираемые на кирпичи. На территории в лучшем случае имеется сторож, скорее символически, так как беречь там уже нечего… Та же участь постигла бы и крупнейший в Енбекшиказахском районе КСМК-3 (комбинат строительно-монтажных конструкций) треста «Алматысельстрой №7» в с.Толе би Коктобинского сельского округа. Комбинат был остановлен, большинство из 300 его работников оказались за воротами. Судьба предприятия так и завершилась бы по заданному сценарию, если бы не дерзкий вызов, который бросили всеобщей разрухе главный инженер предприятия Сейтхан КЫРКЫНБАЕВ и группа его соратников – специалистов КСМК, которых насчитывалось всего около тридцати человек. Именно они, с предельным напряжением сил, реализовали сумасшедшую в тот период идею – вернуть комбинат к жизни. Так, летом 1997-го, начиналась история производственного комбината «Альтаир», руководство и работники которого в год провозглашения Ельбасы Нурсултаном Назарбаевым Стратегии «Казахстан-2030» были пионерами в реализации программы возрождения республики и восстановления ее экономической мощи. Сегодня ПК «Альтаир», флагман строительной индустрии нашего района, является региональным лидером в производстве стройматериалов и выполнении строительно-монтажных работ  в Алматинской области.

История и современность

ПК «Альтаир», образованный на месте прежнего КСМК-3  –   мощный многопрофильный комбинат, который способен качественно и своевременно выполнять строительные заказы любой сложности: с фундамента возводить  многоэтажки, школы, самостоятельно вести сантехнические, электромонтажные, столярные работы, прокладывать водопроводы, асфальтировать территорию. Получены лицензии и сертификаты соответствия на все виды строительно-монтажных работ, что дает возможность возводить стройобъекты не- зависимо от субподрядчиков.

После того как удалось наладить производство высококачественного кирпича и других стройматериалов, в 2001 году предприятие получило лицензию на осуществление строительно-монтажных работ.

С этого момента ПК «Альтаир» постоянно участвует и  признан победителем многих крупных тендеров по строительству социальных объектов и инфраструктуры.

В числе  выполненных государственных заказов: строительство и капитальный ремонт десятков объектов образования, здравоохранения, инженерно-коммуникационной инфраструктуры городов и сел, промышленных объектов Енбекшиказахского и других районов Алматинской области.

Первыми значительными объектами  был микрорайон для ветеранов войны в г.Есике, капитальный ремонт школьных зданий. Одновременно со строительными работами в ПК «Альтаир»  стали интенсивно создавать участки малой механизации, открыли арматурный, электромонтажный, сварочный цеха, построили бетонный узел, закупили  грузовой транспорт, строительную технику.

Благодаря наличию собственной промбазы ПК «Альтаир» в 2008 году выиграл тендер на строительство своего первого  крупного объекта: СШ имени Райымбека батыра  на 650 мест в г.Есике, сметной стоимостью свыше миллиарда тенге. Ее возведение  было  серьезнейшим экзаменом: сложный рельеф местности,  необходимость демонтировать на стройплощадке старые сооружения заставили выкладываться по максимуму, но в течение полугода почти круглосуточной работы школа была сдана до начала учебного года. Зато специалисты приобрели  бесценный опыт в решении профессиональных задач и организации работ, который позволил сделать следующий шаг – осваивать новейшие строительные технологии. К примеру,  жилые многоэтажки, сданные в эксплуатацию в г.Есике, возведены современному по методу из бетонных монолитных конструкций, заливка которых шла непосредственно на стройплощадке.

Производственная база ПК «Альтаир» представлена солидным «набором» цехов: арматурный, деревообрабатывающий, вентиляционных изделий,  пластиковых окон, автотранспортный; работают кирпичный завод мощностью 600 тыс. штук в месяц, полигон  железобетонных изделий, выпускающий лотки, кольца, бордюры, фундаментные блоки. Имеется вся необходимая техника и автотранспорт, полный комплект оборудования для строительно-монтажных работ.

Гордость предприятия – суперсовременный, компьютеризированный бетонно-смесительный узел мощностью 80 кубометров жидкого бетона в час. Новый БСУ полностью обеспечивает не только потребности ПК «Альтаир», но и в любом количестве поставляет бетон заказчикам. В с.Толе би для населения открыт автосервисный центр с полным набором услуг.

В соответствии с международными требованиями, в 2010 году  на предприятии  полностью реорганизована система управления по системе менеджмента качества МС ИСО 9001:2001.

Помимо решения производственных задач, руководство ПК «Альтаир» ведет активную кадровую работу, ежегодно направляя работников на повышение квалификации и получение новых специальностей, большое внимание уделяется  активному сотрудничеству с районным центром занятости, профтехколледжами, студенты которых проходят здесь практику. 

В постоянном штате предприятия состоит более 130 специалистов высокого уровня квалификации. Костяк  составляет опытный контингент рабочих и  инженеров, которые обеспечивают своевременную сдачу в эксплуатацию объектов с высоким качеством выполненных работ. Работоспособность, профессионализм и сплоченность  коллектива служат генератором развития производства и социальной сферы предприятия.

Большинство сотрудников работают на нем не один год, многие стояли у истоков его создания, и для них  высокий уровень производства и качества является делом чести. В нынешнее время в ПК «Альтаир» также формируется команда молодых креативных управленцев и специалистов-строителей, которые  успешно поддерживают имидж  ПК «Альтаир» как  современного и перспективного предприятия с большим потенциалом.

 Предприятие не имеет задолженностей перед бюджетом, своевременно выплачивает заработную плату, занимается благотворительной д е я т е л ь н о с т ь ю.

А ежегодно, 6 июля, в «день рождения» ПК «Альтаир», его коллектив в праздничный день подводит итоги, передовые работники удостаиваются поощрений. В 2019 году, в честь 22-летия, такой праздник состоялся в Тургенском ущелье, в отеле «Ройял Фиш». На него были приглашены ветераны предприятия, его партнеры, руководство района, лучшие специалисты получили грамоты акима района.  

.

Цифры и факты

ПК «Альтаир» выполнил государственные заказы по строительству крупных объектов социального назначения и жилья:

2008 год:  СШ на 600 мест имени Райымбека в г.Есике.

2010 год: инфекционное, патологоанатомическое отделения, прачечную с дезинфекционным отделением центральной районной больницы; CШ на 300 мест в с.Рахат.

2011 год: два 20-ти квартирных жилых дома в г.Есике.

2012 год: СВА  на 50 посещений в смену в с. Каракемер.

2013 год:  детский сад на 280 мест в с.Кегень Райымбекского района; 64-х квартирный арендный жилой дом в п. Отеген Батыр Илийского района Алматинской области.

2014 год: СВА на 150 посещений в смену в селе Тургень; СШ на 300 мест в с. Достык.

2015 год:  СШ на 600 мест в селе Бесагаш Талгарского района Алматинской области.

2017 год: СШ на 600 мест в селе Шелек; инженерно-коммуникационные сети под ИЖС в с.Хоргос Панфиловского района        Алматинской области.

2018 год: 60-квартирный арендный жилой дом в г.Есике; СВА в с.Ащысай.

За хорошие показатели и благотворительную деятельность ПК «Альтаир» неоднократно награждался от имени руководства Енбекшиказахского района и Алматинской области

Основатель, руководитель, благотворитель

Вот уже 22 года, с первых дней существования  ПК «Альтаир», его  возглавляет Сейтхан КЫРКЫНБАЕВ. Сейтхан Есенбаевич  местный старожил,  родился 1 ноября 1956 г., окончил СШ имени Ораза Жандосова  с. Коктобе, получил образование по специальности  «электрификация сельского хозяйства» в Талгарском техникуме, затем  окончил Казахский сельскохозяйственный институт по специальности «электрификация и автоматизация сельского хозяйства». Ветеран КСМК-3, там он  начал трудиться после армейской службы: сначала электриком, затем мастером БСУ, «дорос» до главного энергетика, а с 1991 году был назначен главным инженером КСМК.  В 1997 году Сейтхан Кыркынбаев основал и возглавил  ПК «Альтаир», неоднократно  избирался депутатом     районного маслихата.

 За вклад в строительство в 2014 году он был  удостоен звания «Қазақстанның құрметті  құрылысшысы», многих почетных грамот руководства района и области. ПК «Альтаир» побеждает в тендерах и получает солидные госзаказы, создает в строительный сезон дополнительно сотни рабочих мест, смело берет на себя ответственность   перед государством за  выполнение самых сложных работ.

В районе Сейтхана Есенбаевича  знают как большого мецената и благотворителя. С  единомышленниками, при непосредственном участии нынешнего секретаря районного маслихата  Бекета АХМЕТОВА, тогда заместителя акима района,  С. Кыркынбаев в конце «нулевых» создал  федерацию «Союз футбола района», возродившую чемпионаты района по футболу, спонсировал начинающих футболистов школы имени Абылайхана. Помимо поддержки спорта он построил  мечеть в с.Алмалы Коктобинского округа,  оказал большую финансовую и материальную  помощь жителям с.Кызылагаш,  спонсировал возведение памятника погибшим в Великой Отечественной войне в с.Коктобе, за половину стоимости построил спортзал для СШ имени Майлина в с.Красный Восток (теперь с.Орикты), приобрел для него спортинвентарь.   Сейтхан Есенбаевич оказал финансовую поддержку общественно значимым мероприятиям и проектам,   школам Коктобинского сельского округа, СШ имени  Ж.Каипова Казахстанского округа, военной части №6654 в с.Каракемер, материально помогает малоимущим и многодетным семьям. Он лично просматривает письма, заявления жителей Коктобинского сельского округа, выдает своим рабочим по заниженной цене материалы, помогает в трудных финансовых ситуациях, старается помочь каждому работнику организации. За вклад в социально-экономическое развитие региона  неоднократно награждался почетными грамотами от имени руководства Енбекшиказахского района и Алматинской области, удостоен золотого знака «Жомарт Жүрек». Благодаря таким командирам производства, которые сохранили и сделали конкурентноспособной местную стройиндустрию, наладили импортозамещение, страна снижает зависимость от зарубежных поставщиков и производителей стройматериалов.

На фото: новый БСУ – гордость предприятия, выпускает бетонную смесь, 80кубов в час; С.Кыркынбаев (в центре) принимает поздравления в день 22-летия ПК «Альтаир», ему вручили Почетную грамоту и приветственный адрес акима района и одели на него чапан (слева направо): аким Коктобинского округа Б.Жасыбаев, секретарь раймаслихата Б.Ахметов, начальник районного отдела строительства А.Смагулов; 

И.Туранин.

Туған күнім еді. Анам сол күні сөмкесінен ішінде осы зат жатқан бір қалташа алып шықты.Ол кезде қаншада екенім есімде жоқ, дегенмен дәл сол сәтөмір бойы есімде қалды.Қыз бала болғандықтан басқа қыздар сияқты мен де бала кезімнен-ақ шашты әсемдеуге ерекше мән бердім. Шашым ұзын, әрі қалың еді. Студенттік шағымда осындай шаш түйреуіштерінен біразын жинаппын. Әлі күнге дейін әсемдіктің белгісіндей шаш түйреуіштердісатып алу әдеті қалғандықтан, енді қазірқыздарыма алып беремін. Әрбір адам күнделікті тұрмысында пайдаланатын түрлі бұйымдарға ие болса да, олардың ішінде тек біреуі ғана жанына жақын болып келеді.Өміріміздің әркезеңінде ол сүйікті заттарымыздың мәні өзгеріп отыру мүмкін. Дегенмен дәл осы бұйым менің өмір бойы сүйікті затым болып келеді. Осындай жаныма жақын бұйымды мен осы қорық-музейден таптым. Өкінішке қарай, бұл жәдігер туралы оның қола шаш түйреуіш екені және ол кездейсоқ олжа ретінде қорық-музейдің қорына сатып алу арқылы түскені туралы ғана дерек бар екен. Зерттеушілердің айтуына қарағанда қола шаш түйреуіш Х-ХІІ ғасырларға жатады. Ұзындығы – 18 см, қоладан тұтастай құйылып, ұшы доғалдана жасалған. Екінші басында дөңес келген, үстіне қола түйіршіктер дәнекерленген үш жолақ бар. Шаш түйреуіштің салмақты екені түрінен-ақ көрініп тұр. Онытек сәндік бұйым ғана емес, сонымен қатар, қорғаныс құралы ретінде де пайдаланған сияқты.

Шаш түйреуіш туралы фактілер(интернет материалдары негізінде).

Шаш түйреуішті алғаш рет кім, қашан ойлап тапқанын дәл басып айту қиын. Алайда, шашқа арналған әшекейлердің ішінде шаш түйреуіштің кейінірек шыққаны анық. Шаш түйреуіштер алғаш рет б.з.д. VI ғ. пайда болды деп есептеледі. Ежелгі Ассирия мен Египеттешашты сәндейтін түйреуіштер қолданылғаны мәлім.

Ал ежелгі Қытайда әйелдер де, ерлер де шаштарын кеспеген. Олар шаштарын түйіп, шаш түйреуішпен бекіткен. Неолит дәуірінде-ақ әйелдер сүйек пен ағаштан жасалған шаш түйреуіштерді қолдана бастады. Басқа да мәдениеттердегідей, шашта сиқырлы күш болғандықтан ол өмір қуатының қоры деп санаған.Нефритқытайлықтардың ең сүйікті тасы болғандықтан бұл тастан жасалған шаш түйреуіштер қытайлық ақсүйектердің қалыңдық жасауының міндетті бөлігі болды, сонымен қатар, сүйіктілеріне сыйлық ретінде сыйланды, көңілі жарасқан жандар бір-бірінің шаш түйреуіштерімен алмасты. Шаш түйреуіштер феникс, пион және айдаһар бейнесінде алтыннан, асыл тастардан, фарфордан және кораллдан, піл сүйегінен жасалған. Оның салпыншақтармен, алтын гүлдермен, тарақпен де безендірілген көптеген түрлері болды. Қайта өрлеу дәуірінде осы шаш түйреуіштер ең бағалы сыйлық болып есептелді. Олар піл сүйегінен, ағаштан және түрлі асыл тастармен безендірілді.

Жапонияда Х ғасырда шаш түйреуіш ерлердің жеке заттарының бір бөлігі болды. Шаш түйреуішті жапондықтар тек шашты сәндейтін, түзейтін құрал ретінде ғана емес, құпия қару ретінде де қолданды.Аңызға айналған ниндзялар ұзындығы 20 см болатын, өткір ұшты шаш түйреуіштерін қолданса, Жапонияның қалған азаматтары шашты сәндейтін әшекейлер ретінде пайдаланды.

Есте жоқ ерте заманның өзінде-ақ адамдар әшекейлерді жасап, оны пайдаланғанын археологиялық қазбалар дәлелдеп отыр. Ертедегі мәдениет өкілдерінің басым бөлігінде мәдениеттерде әшекейлер тек қана сәндік бұйым емес, бір-бірінің қай тайпадан екенін, діни наным-сенімдерін, отбасылық дәрежесін, мәдени әдет-ғұрыптарын айыра алатын.

 *****

Она (моя мама) достала с сумки маленький пакетик (на день рождения), в котором была эта вещь. Этот момент запомнился мне на всю жизнь, не помню сколько мне было лет тогда. Привычка украшать волосы заколками у меня, как и у всех девочек,появилась в детстве. Волосы были длинные и густые. В студенческие годы была уже целая коллекция заколок и шпилек для волос. По сей день привычка покупать красивые шпильки и заколки осталась, теперь уже я покупаю их своим девочкам. У каждого человека есть множество различных вещей, которые его окружают каждый день, но только одна из них является любимой. В разные периоды нашей жизни любимыми бывают разные вещи. У меня она не меняется на протяжении всей моей жизни. Такой близкий мне предмет я нашла в экспозиции заповедника-музея. К сожалению, о нем известно мало — только, то, что этабронзовая шпилька для волос — случайная находка и поступила в фонд путем закупа. Ученые предполагают, что шпилька датируется Х-ХІІ вв. Сделана из бронзы в технике литья, с выпуклым кончиком, длина 18 см. Имеет на втором конце поперечное сечение в виде трех полос, на которых приварены бусинки. По весу и по виду шпилька массивная, скорее всего использовалась не только для красоты,но и для самозащиты.

Немного о фактов о шпильках(по материалам интернета).

Кто и когда изобрел первую заколку для волос, сказать сложно. Однако, самым молодым атрибутом среди заколок считается шпилька.Появление шпилек для волос датируется приблизительно VIв до н.э. Шпильки существовали уже в древней Ассирии и Египте, где ими украшались причёски.

А в древнем Китае и женщины, и мужчины не стригли волосы. Они собирали их в узел и закалывали шпильками. Еще в эпоху неолита, женщины стали использовать костяные и деревянные шпильки. Как и в других культурах, волосам приписывали магическую силу, а значит и запас жизненной энергии. Нефрит был самым любимым камнем китайцев, поэтому шпильки из этого камня являлись обязательной составляющей приданого невест китайской знати, шпильки дарили возлюбленным, шпильками обменивались любовники. Шпильки делались из золота, драгоценных камней, фарфора и коралла, слоновой кости, в виде феникса, пиона и дракона. Существовало большое количество модификаций: шпильки с подвесками, с золотыми цветами, заколки для волос с гребешком.В эпоху Возрождения все без исключения считали самым лучшим подарком именно шпильку. Их изготавливали из слоновой кости и дорогих пород дерева и украшали драгоценными камнями.

В Японии в X веке к шпилькам относились по-другому — они были частью мужского туалета. Использовалась шпилька и в качестве секретного оружия, и для выполнения и фиксации причесок. Легендарные ниндзя использовали набор аксессуаров со шпильками длиной 20 см с хорошо заточенным острием. А остальные граждане Японии использовали шпильки как украшения для волос.

Археологические раскопки подтверждают, что даже в самые дальние времена людисоздавали и носили украшения. И в подавляющем большинстве культур, украшения эти были не просто чем-то симпатичным, они помогалиразличать родовую принадлежность, религиозные обычаи, семейный статус, культурные обычаи друг друга.

Ғылыми қызметкер, Phd докторы

Султаниярова Анар Жұмабайқызы әңгімелейді

Рассказывает научный сотрудник, доктор Phd

Султаниярова Анар Жумабаевна