Тәуелсіздікке қол жеткізу  оңай  болған жоқ. Уақыттың өзін  ғана алсақ  осы асыл арманға қол жеткізу үшін жылдар,  ондаған, жүздеген жылдар  қажет болды. Ғасырлар  бойы бабаларымыз ұлттық  мінез-құлықты қалыптастырды. Менталитетіміздің, мәдениетіміздің, тұрмыс-тық  әдет-ғұрыптарымыздың негізін  қалады.  Тарихымызды таразылап, ұлттық  фольклорымызға қазір қағазға түскен, электрондық жүйеге  цифрланған ауыз әдебиетіне  жүгінсек ұлттық мінез-құлқымыздың өзегі елге, туған жерге  деген, ата-ананың балаға деген, баланың  әкесі мен шешесіне, үлкенге  деген сүйіспеншілігінен  құралатынын көреміз. Қазақтың бойында өзіне деген, өзгеге деген сыйластықтың, сөзге  тоқтау,  жөн сөздің бағасын  білу  деген қасиеттер бұрынырақ  басым болған. Қанына  біткен  осы  қасиеттердің  бәрі  бар ма қазіргі  қазақта. Міне, мәселе  қайда!  Тәуелсіздіктен басталған сөзіміз неге ұлттық мінезге ұласып кетті  дерсіз. Оған  жауап: Ұлы  даланы,  Алатау  мен Алтайды,  Атырау мен Арқаны жайлаған, Еділ, Жайық, Ертіс, Есіл мен Ырғыз-Торғайды, Жетісудың асау  өзендерін бойлаған ата-бабаларымыз бүгінгі, болашақ ұрпақтар  қамын ойлаған. Ұлттық мінез, патриоттық сезім отбасынан  басталатын отансүйгіштік  болмаса осынау ұланғайыр жерімізді  ата-бабаларымыз  сақтап қала  алар ма еді?! Ұлт мінезі, қазіргіше менталитетіне қазақтың  кең даладай  кеңдігі, қонақжайлығы, осыған  сай аңғалдығы да жатады-ау.  Сол  осалдығын  ойлап, бабаларымыз  «Жаттан жолдасың болса,  қасыңда айбалтаң болсын» деп ескертті. 

«Қайырымдылық жасау – бабалар өсиеті, адамның жеке қасиеті» дейді «Елім-ай» қоғамдық қорының төрағасы Жаңаберген Мұхамедов. Жақында осы ұстанымды бағдар еткен қоғамдық қор төрағасы 10 адамға қайырымдылық көрсетті. Арысы Бәйдібек би, берісі Есік қаласынан келген аз қамтылған отбасыларының кемі үш көрпе мен ыдыс-аяққа қол жеткізді. Алды болса, газ құрылғысы, кілем, тіпті 50 шаршы метрлік линолеуммен көңілдері бір сергіп қалды.